Haftowane serducha

Witajcie kochani;)
Ufff skończyły się święta i jestem z tego powodu zadowolona.
Jeszcze tylko w miarę łagodnie przejść przez sylwestrową noc i Nowy Rok i mam nadzieję będzie z górki.
Bałam się Bożego Narodzenia,ale bałam się wcześniej.
Przed samymi świętami miałam masę zajęć i działałam jak robot starając się nie myśleć .
Nawet mi się to udawało,lepiłam pierogi,ubierałam choinkę,sprzątałam,było jakoś tak spokojnie.
Niestety w czasie świąt zdarzyło się kilka  sytuacji,które rozwaliły mnie na maksa.
Dopiero wczoraj udało mi się jakoś dojść do siebie.
No ale czego ja się spodziewałam,sielskich świąt,radości i spokoju?!

Oki ,koniec marudzenia,powinnam cieszyć się z tego,że jest już  lepiej,że wracam na bloga,że wracam do Was;))
W tym roku praktycznie nie robiłam  świątecznych  ozdób,powstało jedynie kilka  zawieszek,jedna choineczka i dwa świąteczne haftowane pudełka.Były to prezenty dla najbliższych znajomych.Niestety tak mi się spieszyło,że spakowałam zapominając porobić zdjęć.
Klipa ze mnie i już;)

Teraz wzięło mnie znów na haftowanie,bo to odprężające i niebrudzące zajęcie;)
Powstały serducha i powstanie ich jeszcze kilka.

To serducho najpier nazwałam piżamowym,bo mi się tak jakoś skojarzyło,ale potem stwierdziłam,że jednak jest takie sypialniane.
Dziwne,ale coś w nim jest,pewnie to,że jest moje,przeze mnie zrobione;)
Kurcze żebym ja  chwaliła swoją pracę....niemożliwe;)

Te serducha miały być takie zwykłe,proste bez zbędnych udziwnień ,trochę surowe.

 

Te serducha to dla Was;)

Za to,że mimo mojej nieobecności nie zapomnieliście o mnie .

Dziękuję Wam za ciepłe słowa i za Waszą obecność.

Cieszę się,bo właśnie niedawno stuknął mi 

MILION

Waszych odwiedzin oczywiście;)

Trwało to dwa lata,ale uważam,że wynik jest niezły.

Dziękuję .

Kochani życzę Wam wspaniałego Nowego Roku,spełnienia marzeń i masę uśmiechu na co dzień.

Pozdrówki;)

 

Wesołych Świąt Bożego Narodzenia

Żyję kochani,może inaczej,może ciężej,ale żyję;)
Uciekłam na długi czas,ale ten cały szum wokół Świąt Bożego Narodzenia przytłoczył mnie na maksa.
Zatraca się to, co w tych świętach najważniejsze
Wariujemy dla tych 3 dni,jesteśmy inni,milsi,bardziej przyjaźni,a niestety potem wszystko wraca do normy.
Chciałabym,żebyśmy celebrowali tak każdy dzień ,a nie tylko ten grudniowe.
Nie chciałam tych świąt,bałam się,ale  jest nieźle i modlę się,żeby tak nieźle zostało.

Mam nadzieję,że jak skończy się ten magiczny,ale zwariowany czas,to wrócę tutaj na bloga i wrócę do Was moje kochane blogowe koleżanki;)

Teraz chciałabym złożyć Wam świąteczne życzenia,a że nie jestem w tym dobra,więc  powiem krótko.
                                                      
                                              WESOŁYCH ŚWIĄT  CUDNEJ RODZINNEJ ATMOSFERY I OBY TA ATMOSFERA
             PRZENIOSŁA SIĘ NA CAŁY NASTĘPNY ROK

 

Uściski dla wszystkich;)

 

Popierdółki,czyli haftowane zawieszki na Boże Narodzenie

Dzień dobry kochani;))
Bałam się,że przez moją nieobecność wszyscy o mnie zapomnieli,ale patrząc na ilość wejść na bloga,trochę się uspokoiłam;)Dziękuję Wam za to,że jesteście ,zaglądacie i piszecie.
Odbębniłam wyjazd do Polski i jestem szczęśliwa,że wróciłam,że jestem tutaj,na swoim miejscu.
Nie załatwiłam prawie nic,przeraziłam się opieszałością i niekompetencją polskich urzędniczek i uwierzcie mi ,nawet mi się pisać nie chce co musiałam zrobić,żeby dostać akt zgonu mojego męża.
Jak go wreszcie wychodziłam to przeraziłam się ponownie,bo takiego dokumentu jeszcze nie widziałam.Muszę sądownie udowodnić,że mój maż był moim mężem  i nie rozwiedliśmy się w Irlandii.
Masakra jakaś.Chyba będę musiała brać zaświadczenie z każdego irlandzkiego sądu,że się nie rozwiodłam.
O mamo moja ....
Tutaj tez czeka mnie jeszcze masę spraw do pozałatwiania,więc czas przedświąteczny będzie trochę napięty.

Nie wyobrażałam sobie nic nie robić w długie jesienne polskie wieczory,więc najłatwiej mi było spakować kawałek kanwy i mulinę.
Powstało kilka takich zwykłych zawieszek.
W domu na szybciocha je oprawiłam i są.

 

Granatowa serwetka kupiona w ciuchlandii i jakaś złota nic do robienia na szydełku

Powstał dziwny dzwonek

 

Porozdzielałam nitki i powstało serduszko

 

 

Takie byle co,ale nie szaleję z ozdobami.

Muszę za to porobić sporo koszyków i tylko boję się,czy zdążę przed świętami.

Zmykam kochane bo znowu muszę lecieć do urzędu.

Mam już dość tego latania i załatwiania.

Pozdrawiam Was cieplutko ;))

Anielsko mi....nie jest

Witam kochani.
Tego postu właściwie  miało  nie być,ale siadłam jeszcze z rana do kompa i mnie naszło,żeby coś naskrobać.
Właśnie się pakuje i lecę do Polski pozałatwiać wszystkie sprawy.Nie będę tam miała dostępu do neta,więc wpadłam powiedzieć Wam,, do widzenia za kilkanaście dni'';)
Ta cała podróż nie jest dla mnie miła i bardzo  się denerwuję,bo ostatnimi czasy najlepiej czuje się w domu.
Strasznie mi się życie zagmatwało i nie wiem jak z tego wyjść i nie zwariować.
Są dni kiedy dostaję kopa i ten kop wywala mnie w górę,a są też takie,kiedy przytłacza mnie do ziemi i odbiera chęci na następny oddech.
Bogu dziękuję za ludzi którzy są ze mną  ,między innymi za Was.
Ktoś z boku,kto nie istnieje w tym blogowym świecie może powiedzieć,, to takie nic,takie pisanie do kogoś,kogo się właściwie nie zna,klawiatura przyjmie wszystko'' ale chcę żebyście wiedzieli,że  każde skierowane do mnie słowo łagodzi jak balsam.
Fajnie ,że Was mam i mam nadzieję,że wybaczycie mi to moje marudzenie i moja ograniczoną bytność na blogach.

A żeby post nie był taki pusty,to pokażę Wam aniołka,który czeka na dokończenie.
Brakuje mu świeczki,aureolki,kryzki pod szyją.Pewnie go dokończę jak wrócę.
Następny aniołek będzie miał moją główkę( w sensie przeze mnie zrobioną,obliczoną,zmodyfikowaną;) i pewnie jeszcze coś w nim pozmieniam.
Dwa lata temu zmieniałam schemat i wszystko wyszło mi proporcjonalnie,a w zeszłym roku i teraz korzystałam w pełni z opisu i coś mi nie leży.
Wstawiam jedno zdjęcie i to byle jakie,bo to właściwie post dziękczynny,a nie robótkowy;)
Aniołek posypany jest mieniącym się proszkiem i niestety jeszcze całkiem nie wysechł.

Trzymajcie za mnie kciuki.

Chciałabym wrócić wreszcie do jako takiej normalności i do Was,tak całkowicie, jak byłam kiedyś.

Buziole wielgachne;)

Bożonarodzeniowe ozdoby-szydełkowy anioł i haftowane serduszka

Witam kochani.
Dzisiaj dla większości z nas jest szczególny dzień.
Ja sama nie wiem co czuję i czy ten dzień różni się czymś od innych.
Może dlatego ,że w Irlandii nie obchodzi się Święta Zmarłych,a może dlatego,że ta cisza tutaj,po prostu mi pasuje.Nie wiem jakbym zniosła ten cały patos,te pielgrzymki na grobie,te trochę nakazaną zadumę.Ja uważam,że nie potrzeba nam szczególnie wskazanego dnia ,żeby pamiętać o naszych zmarłych,żeby odwiedzać groby bliskich,żeby się pochylić i zastanowić nad kruchością życia.
Robię to prawie codziennie od ponad 4  miesięcy dlatego,że chcę,że jest mi to potrzebne,że to mi ułatwia życie,że mi pomaga.
Szczerze powiedziawszy wolę obchodzić inne święta i dla mnie najważniejsze dalej będą urodziny mojego męża,a nie Święto Zmarłych

Wiele osób pewnie się ze mną nie zgodzi,część pewnie chwyci się za głowę,ale ja się przyznaję,jestem dziwna i dziwny był mój mąż.
Oczywiście będąc w Polsce zawsze celebrowaliśmy ten dzień,ale nie wiem czy nie było to działaniem mechanicznym,takim pójściem za tłumem,takim działaniem podyktowanym tradycją(choć tradycja święta rzecz) taką chęcią spotkania się z rodziną nad grobem.
Lubię cmentarz wieczorem,kiedy nikogo nie ma,kiedy można w spokoju przysiąść,wyryczeć się,wygadać.Jak tu się skupić,kiedy dookoła tłumy ludzi ,a za bramą cmentarza odpust z obciachowymi zabawkami,trąbkami,balonami,wielki biznes zniczowo-wieńcowy?!
Chyba mi się odmieniło i cieszę się,że jestem tutaj.
Za tydzień lecę do Polski i w spokoju odwiedzę mojego tatę,teściową ,bacie ,dziadków i brata.

hmmm no się trochę wygadałam,a teraz pokażę Wam co poczyniłam.
Aniołek szydełkowy i haftowane świąteczne serduszka.
Aniołek  na żywo wygląda lepiej,tutaj wkurzają mnie jego proporcje.Za blisko zdjęcia robione;)
Zrobiłam mu krótką fryzurkę,może za krótką,ale takie aniołki kojarzą mi się z blond loczkami;)

Nie jest taki cudny jak ten na zdjęciu z kursu,ale uprzedzałam,że taki nie będzie;)

Dziękuję,że zaglądacie,dziękuję,że piszecie;)

Pozdrawiam cieplutko;)

.

Szydelkowy aniołek-kurs część druga

Witam;)
Dostałam cynk,że mogę pokazać kolejną część kursu,więc jestem.
                                 
                                                                               CZĘŚĆ PIERWSZA KURSU

Będziemy kończyć sukienkę i robić skrzydełka i rekawki.
Ja już swojego zrobiłam,no może nie do końca,bo przede mną najbardziej nielubiana część pracy,czyli formowanie i suszenie.

Aniołek  jest namoczony w cukrowym syropie i  suszy się.
To niestety trochę trwa,bo w domu ciepło,kaloryfery włączam rzadko,a wiadomo ,że Irlandia to wilgoć.

Nie ma jeszcze idealnego kształtu,bo jest zbyt mokry.

Dopiero jak podeschnie,to układam wszystkie elementy jak się należy.

A zaraz po zanurzeniu w syropie aniołek wylądował na butelce od coli

i stał tak całą noc

a teraz czas na kursik

25 rząd

26 rząd

27 rząd

28 rząd

29 rząd

30 rząd

31 rząd

32 rząd

SKRZYDEŁKA

Zaczynamy od 4 oczek łańcuszka i zamykamy w kółko

w kółku robimy 15 słupków

ostatniego zdjęcia nie zrobiłam,ale 

na muszelce robimy pikotkę

jedno oczko łańcuszka wbijamy pomiędzy pierwszym a drugim słupkiem

3 oczka łańcuszka w następne oczko

nad muszelką pikotek 

RĘKAWKI

Następnych rzędów nie da się ładnie sfotografować,więc opiszę

 4 rząd

na środku łuczka poprzedniego rzędu robimy półsłupek 

na kolejnym łuczku słupek.

W ten sposób zmniejszamy ilość oczek i profilujemy rękaw

5 rząd

otrzymaliśmy 7 oczek

w każdym oczku robimy słupek

i tak 6 kolejnych rzędów.

Powiedziałabym amen,ale chcę Wam pokazać mój patent na wypełnienie rękawków.

Są ażurowe i ciężko wepchnąć  tam jakąś szmatę;)

Namoczyłam w  syropie

pocięłam delikatny woreczek i szydełkiem przez dziurki wpychałam w bufkę rękawka.

Kiedy rękaw wyschnie i będzie sztywny, szydełkiem wyciągam kawałki folii.

AMEN

Mam nadzieję,że nic nie pokrochmaliłam.

te zdjęcia  i opisy  śniły mi się w nocy;)

Dziękuję,że jesteście.

Miłej niedzieli;)