Quillingowy abażur

Dzień dobry;)
Chciałabym Wam dużo powiedzieć,ale nie mam dzisiaj weny do pisania i czasu niezbyt wiele na długie wywody.Postaram się więc krótko opisać co mi leży na wątrobie.
Będzie to bardzo szczere wyznanie kogoś,kto chyba musi odpocząć i wyluzować.
Ostatnio bardzo dużo marudziłam,tłumaczyłam się w każdym poście z mojej nieobecności tutaj i u Was na blogach.Miałam wyrzuty sumienia,że rzadko odwiedzam Wasze strony i rzadko komentuję prace.
Olśniło mnie dzięki Gosi ,która napisała fajnego posta.
Dzięki jej słowom uświadomiłam sobie jedno,że blogowanie musi sprawiać przyjemność i nie może być obowiązkiem i przymusem,że to ja rządzę swoimi papierowymicudawiankami ,a nie ,,one'' mną.
Ja chyba o tym zapomniałam.
Kilka miesięcy temu moje życie obróciło się o 360 stopni ,doszło mi masę obowiązków.
To co jest dla mnie najważniejsze toczy się w realu,a nie tutaj,to tam muszę się totalnie spiąć i maksymalnie zaangażować.
Robótkowanie jest moim największym hobby,na który miałam coraz mniej czasu,bo praca,bieg po wszystkich nowych postach,komentowanie,szukanie kursów.
Zmieniam to,choć zdaję sobie sprawę ,że odbije się to na ilości komentarzy pod moimi postami.
Trudno.Szczerze powiedziawszy wolę 10 komentarzy od osób,którym chce się poklikać dlatego,że praca mu się podoba,a nie dlatego,że liczy na rewanż,albo bierze udział w zabawie i tak trzeba. 
Nie znikam,będę tutaj za każdym razem jak zrobię coś nowego,będę wstawiać nowe posty,nowe kursy,będę Was odwiedzać i komentować,ale nie będę się już nigdy tłumaczyć.
Nie oszukujmy się,każdy kto prowadzi bloga chciałby mieć czytelników.Ja ich mam i wierzę,że Ci którzy wchodzą do mnie ze względu na moje prace, zostaną.
Zorganizowałam Wyzwanie wielkanocne  i  bardzo się z tego cieszę,bo to zabawa i mała rywalizacja.Lubię to i z przyjemnością liczę głosy,śledzę zgłoszone prace.
Pewnie przyjdzie taki moment,kiedy będę znowu bardzo aktywna,ale to będzie już sama przyjemność,a nie obowiązek;)))

Nooo wygadałam się ociupinkę i jest mi lepiej;))

Teraz czas na mój abażurek.
Jestem z niego bardzo zadowolona,co u mnie też bywa rzadkością;)
Może jest trochę za mały,ale robiłam go na próbę i bałam się zabrać za coś większego,gdyby się okazało,że mi nie wyjdzie.
Wyszedł i bardzo mi się podoba.
Może kiedyś zrobię coś większego.

Była  sobie u mnie lampka,która została pozbawiona klosza.Stała wcześniej na komodzie,oświetlała kąt salonu i bez niej zrobiło się buro.
Musiałam dać jej drugą szansę;)

Sporo zdjęć,więc uzbrójcie się w cierpliwość;)

 

Bardzo fajnie wygląda po zaświeceniu i szkoda,że  nie potrafię tego pokazać na zdjęciu

Wszystkie paski oczywiście cięłam sama.
Szkoda mi kasy na gotowe,bo drogie są jak pieron.

Na koniec chciałabym Was zaprosić na bloga Bożenki.
Uwierzcie mi, warto poogladać jej przecudowne szydełkowe prace.
Sa oryginalne i perfekcyjnie wykonane.Oczywiście Bożenka nie zajmuje się tylko szydełkiem;)
Ja dopiero niedawno siadłam i obejrzałam  wszystko co zrobiła.
Jestem zauroczona.
                                                  KLIK

 Buziaki dla wszystkich zaglądających;)